-
1 deflecto
dē-flecto, flexī, flexum, ere1) пригибать ( ramum olivae Col)2) отводить ( amnes in alium cursum C); отклонять ( tela ab aliquo V); отвернуть, отвратить (lumina O; oculos ab aliquo L)d. novam viam L — проложить новую дорогу в сторонуd. se de aliquā re C — уклоняться от чего-л.d. aliquem de viā C — совратить кого-л. с (правильного) путиd. omnem acerbitatem in senatum Su — перенести всю горечь на сенатd. factum in aliquem Q — свалить вину на кого-л.ad verba rem d. C — свести вопрос к словам ( оставив в стороне его сущность)aliquid in suam utilitatem d. Q — использовать что-л. в своих интересах3) изменять, превращать (aliquid in melius Sen; virtutes in vitia Su)4) извращать (d. sententiam C)5) отступать ( a pristĭnā consuetudine Ph); удалятьсяd. de via C — свернуть с дороги6) уклониться, сбиться ( a veritate C) -
2 deflecto
dē-flecto, flexī, flexum, ere, I) tr.: A) von oben herabbeugen, ramum olivae, Col.: tenerum prono pondere corpus (v. Weinstock), Catull.: alteram vitem vel palmitem iuxta suam arborem aut circa proximam, Plin. – B) seitwärts abbeugen, ablenken, 1) eig.: a) der Bewegung nach: tela (v. einer Gottheit), Verg.: alqm de via (im Bilde), Cic.: se de curriculo petitionis (im Bilde), Cic.: carinam quolibet, Lucan.: quosdam amnes in alium cursum detortos et deflexos videmus, Cic. – prägn., inde diversae ferae cerva ad Gallos, lupus ad Romanos cursum deflexit, Liv. 10, 27, 8. – b) der Richtung, Lage nach: ora ab Santonis ad Ossismos usque deflexa, Mela: oram, quae a Bosporo ad Tanaim usque deflectitur, Maeotici incolunt, Mela. – prägn., novam viam, seitwärts abbiegen lassen, Liv. 39, 27, 10. – 2) übtr.: a) übh.: lumina (Augen), Ov.: paulum aciem (oculorum), Plin.: de alqo oculos nusquam, Liv. – declinare a proposito et deflectere sententiam, den Gedanken (auf etwas anderes) abl., Cic. – omnem acerbitatem in senatum, Suet.: factum in alqm, schieben, Quint.: alqm ab ira ardenti in se, Stat. – b) prägn., nach der andern (guten od. schlechten) Seite kehren, ändern, abändern, umkehren, umwandeln, vox imbecilla cogit intermittere et deflectere, auszusetzen u. in einen andern Ton überzugehen, Quint.: defl. quaedam in senectute, Cels.: virtutes in vitia, Suet.: perniciosa illorum consilia in melius (v. Geschick), Sen.: in peius dotes puellae, Ov.: ad (nach) verba rem, Cic. Caecin. 51. – II) intr. abbiegen, ablenken, abweichen, 1) eig.: a) übh.: tantulum de recta regione (im Bilde), Cic.: de via (im Bilde, v. der Gewohnheit), Cic.: aliquantum de spatio curriculoque (im Bilde, v. der Gewohnheit der Vorfahren), Cic.: clamore et gaudio viā, Tac.: in eam vitiorum viam labi et deflectere, quae etc. (im Bilde), Lact. – b) prägn., vom (geraden) Wege abbiegen, deflectamus inquam, Plin. ep.: in Tuscos, Plin. ep.: in peragranda Aegypto paulo ad visendum Apim, Suet. – 2) übtr., v. Pers., nihil (in keinem Stücke) a patris praestabili insignique virtute, Cic.: a pristina consuetudine, Phaedr.: a veritate, Cic.: nihil ab eius contemplatione, kein Auge verwenden, Nazar. pan.: nuper ad lyrica deflexit, Plin. ep. – v. der Rede, oratio redeat illuc, unde deflexit, Cic. Tusc. 5, 80.
-
3 deflecto
dē-flecto, flexī, flexum, ere, I) tr.: A) von oben herabbeugen, ramum olivae, Col.: tenerum prono pondere corpus (v. Weinstock), Catull.: alteram vitem vel palmitem iuxta suam arborem aut circa proximam, Plin. – B) seitwärts abbeugen, ablenken, 1) eig.: a) der Bewegung nach: tela (v. einer Gottheit), Verg.: alqm de via (im Bilde), Cic.: se de curriculo petitionis (im Bilde), Cic.: carinam quolibet, Lucan.: quosdam amnes in alium cursum detortos et deflexos videmus, Cic. – prägn., inde diversae ferae cerva ad Gallos, lupus ad Romanos cursum deflexit, Liv. 10, 27, 8. – b) der Richtung, Lage nach: ora ab Santonis ad Ossismos usque deflexa, Mela: oram, quae a Bosporo ad Tanaim usque deflectitur, Maeotici incolunt, Mela. – prägn., novam viam, seitwärts abbiegen lassen, Liv. 39, 27, 10. – 2) übtr.: a) übh.: lumina (Augen), Ov.: paulum aciem (oculorum), Plin.: de alqo oculos nusquam, Liv. – declinare a proposito et deflectere sententiam, den Gedanken (auf etwas anderes) abl., Cic. – omnem acerbitatem in senatum, Suet.: factum in alqm, schieben, Quint.: alqm ab ira ardenti in se, Stat. – b) prägn., nach der andern (guten od. schlechten) Seite kehren, ändern, abändern, umkehren, umwandeln, vox imbecilla cogit intermittere et deflectere, auszusetzen u. in einen andern Ton überzugehen, Quint.: defl. quaedam in senectute,————Cels.: virtutes in vitia, Suet.: perniciosa illorum consilia in melius (v. Geschick), Sen.: in peius dotes puellae, Ov.: ad (nach) verba rem, Cic. Caecin. 51. – II) intr. abbiegen, ablenken, abweichen, 1) eig.: a) übh.: tantulum de recta regione (im Bilde), Cic.: de via (im Bilde, v. der Gewohnheit), Cic.: aliquantum de spatio curriculoque (im Bilde, v. der Gewohnheit der Vorfahren), Cic.: clamore et gaudio viā, Tac.: in eam vitiorum viam labi et deflectere, quae etc. (im Bilde), Lact. – b) prägn., vom (geraden) Wege abbiegen, deflectamus inquam, Plin. ep.: in Tuscos, Plin. ep.: in peragranda Aegypto paulo ad visendum Apim, Suet. – 2) übtr., v. Pers., nihil (in keinem Stücke) a patris praestabili insignique virtute, Cic.: a pristina consuetudine, Phaedr.: a veritate, Cic.: nihil ab eius contemplatione, kein Auge verwenden, Nazar. pan.: nuper ad lyrica deflexit, Plin. ep. – v. der Rede, oratio redeat illuc, unde deflexit, Cic. Tusc. 5, 80.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > deflecto
-
4 deflecto
dē-flecto, xi, xum, 3, v. a. and n.I. A.Lit.:B.ramum olivae,
Col. 5, 11, 14; cf.:palmitem,
id. 4, 26, 3; Catull. 62, 51; Plin. 17, 23, 35, § 204:tela (Venus),
Verg. A. 10, 331:amnis in alium cursum,
Cic. Div. 1, 19 fin.: cursum ad Romanos. Liv. 10, 27:vultum ab aliqua re ad aliquid,
Val. Max. 5, 10, 1:carinam quolibet,
Luc. 5, 789; cf.:rapidum iter,
id. 3, 337;novam viam,
to turn off, construct in another direction, Liv. 39, 27 fin. —Trop.1.In gen.:2.lumina,
Ov. M. 7, 789; cf.:oculos a cura,
Val. Fl. 8, 76:cum ipsos principes aliqua pravitas de via deflexit,
Cic. Rep. 1, 44:aliquem ab institutis studiis,
Quint. 10, 1, 91:ut declinet a proposito deflectatque sententiam,
Cic. Or. 40:si ad verba rem deflectere velimus,
id. Caecin. 18, 51:quaedam in senectute deflexit (for which, shortly before, mutavit), Cels. praef.: in ipsos factum deflectitur,
Quint. 7, 2, 23:adversarios in suam utilitatem deflectere,
id. 4, 1, 71; cf.:dotes puellae in pejus,
Ov. R. Am. 325:tragoediam in obscenos risus,
id. Tr. 2, 409:perniciosa consilia fortuna deflexit in melius,
Sen. Ben. 6, 8, 1:virtutes in vitia,
Suet. Dom. 3:se de curriculo petitionis,
to withdraw, id. Mur. 22 fin. —Esp. (late Lat.), gramm. t. t., to inflect, to vary the form of a word:II.non solet sic deflecti,
August. in Psa. 140, 25.—Neutr., to turn off, turn aside.A.Lit.:B.vulgus militum deflectere viā,
Tac. H. 2, 70; cf.without via,
Suet. Aug. 93 fin.:in Tuscos,
Plin. Ep. 4, 1, 3.—Trop. (freq., but almost exclusively in Cicero):deflexit jam aliquantulum de spatio curriculoque consuetudo majorum,
Cic. Lael. 12; so,de via (consuetudo),
id. Off. 2, 3, 9:de recta regione,
id. Verr. 2, 5, 68:a veritate,
id. Rosc. Com. 16:oratio redeat illuc unde deflexit,
id. Tusc. 5, 28, 80:a Domino,
Vulg. Sirach 36, 28; 2, 7.
См. также в других словарях:
ВХОД ГОСПОДЕНЬ В ИЕРУСАЛИМ — Описанное 4 евангелистами (Мф 21. 1 11; Мк 11. 1 11; Лк 19. 28 40; Ин 12. 12 19) одно из главных событий последних дней земной жизни Господа Иисуса Христа Его торжественное прибытие в Иерусалим накануне праздника Пасхи, к рое хронологически и… … Православная энциклопедия